Wspornik tworząca fugę/szczelinę 3,5 mm pomiędzy płytami.
Wsporniki można układać bezpośrednio na hydroizolację (papa, folia PCV, EPDM itp.) oraz grunt utwardzony.
ZALETY:
- jeden wspornik wytrzymuje nacisk 1000 kg, zakładając 50%-owe obniżenie wartości w celu zachowania norm bezpieczeństwa.
- wsporniki są modułowe i mogą być łączone ze sobą w celu uzyskania żądanej wysokości, co pozwala na zniwelowanie nierówności podłoża - maksymalnie 5 sztuk (przykłady łączenia w instrukcji montażu).
- łatwy i szybki sposób układania powierzchni tarasu.
- odporność na szkodliwe warunki atmosferyczne w tym kwaśne deszcze oraz promieniowanie UV.
- łatwy dostęp do instalacji znajdujących się pod powierzchnią tarasu.
- wzrost izolacyjności termicznej spowodowany przestrzenią powietrzną pomiędzy warstwą wierzchnią a pozostałymi warstwami stropodachu.
- gumową podkładkę korygująco-dźwiękochłonną można użyć jako dodatkową amortyzację pomiędzy płytę, a wsporniki modułowe oraz wsporniki regulowane.
Łączenie wsporników modułowych z wspornikami regulowanymi nie jest dozwolone.
Produkt wykonany z PP T 20%.
Nie wymagają aprobaty technicznej ITB.
Przy zastosowaniu większych płyt zaleca się ich podparcie na środku (należy wyłamać dystanse tworzące "fugę").
Należy pamiętać, że każdy taras jest konstruowany inaczej i podane informacje są wartościami orientacyjnymi.
Do wyniku należy doliczyć około 10% na dodatkowe wykończenia narożników, natomiast wszelkie dodatkowe elementy znajdujące się w obrębie tarasu (np. filary, wcięcia) należy rozpatrywać osobno.
Artykuł: | A - szerokość dystansu fugowego | B | C | h |
---|---|---|---|---|
i61 | 3,5 | 8 | 150 | 10 |
Przygotowanie podstawek do konstruowania tarasu
W zależności od miejsca ustawienia podstawki należy ją odpowiednio przełamać.
Czynność ta nie wymaga użycia, żadnego narzędzia.
Jedyną zasadą o jakiej należy pamiętać, jest przełamywanie podstawki zawsze w kierunku jej dołu.
Pozwoli nam to na równomierne rozłożenie dystansów fugowych przy każdym fragmencie przełamanej podstawki.
Dopasowanie wysokości przy użyciu podstawek modułowych
Podstawki modułowe o stałej wysokości dają nam możliwość łączenia podstawek do 5 sztuk w obrębie danej grupy. Dzięki temu możemy skonstruować nasz taras podniesiony naprawdę tanim kosztem.
Pierwsza grupa podstawek:
Kod artykułu: |
Wysokość podstawki: |
i61 |
10 [mm] |
i61.1 |
15 [mm] |
i63.1 |
20 [mm] |
i64.1 |
30 [mm] |
Zasady łączenia :
Przykłady łączenia:
10 mm + 15 mm = 25 mm |
4 x 10 mm + 15 mm = 55 mm |
Druga grupa podstawek:
Kod artykułu: |
Wysokość podstawki: |
240-100-150-012 |
12 [mm] |
240-100-150-014 |
14 [mm] |
240-100-150-017 |
17 [mm] |
Zasady łączenia:
Przykłady łączenia:
12 mm + 14 mm + 17 mm = 43 mm |
2 x 14 mm + 3 x 17 mm = 69 mm |
Przykładowe ułożenie podstawek modułowych
Szacowana ilość podstawek tarasowych w zależności od wielkości płyty
wielkość płyt (cm): |
ilość podstawek na m2: |
30 x 30 |
11,2 |
40 x 40 |
6,4 |
50 x 50 |
4 |
60 x 60 |
2,8 |
60 x 80 |
2,1 |
wielkość płyt (cm): |
ilość podstawek na m2: |
90 x 60 |
3,7 |
90 x 90 |
2,5 |
120 x 60 |
2,8 |
Układając płyty „wielkoformatowe” należy pomyśleć o dodatkowym zabezpieczeniu płyty przed pęknięciem. Należy w tym celu podeprzeć płytę na jej środku.Każdy taras jest konstruowany indywidualnie. Podane wartości są orientacyjne.
Zabezpieczanie przed przemieszczeniem
W przypadku gdy istnieje ryzyko przesunięcia się podstawki pod powierzchnią płyty zaleca się jejprzytwierdzenie do podłoża. Najczęściej dotyczy to podstawek znajdujących się na obrzeżach tarasu(rysunek poniżej) ponieważ wsporniki znajdujące się wewnątrz konstrukcji są zabezpieczone dziękiprzylegającym do siebie płytom tarasowym.
Mocowanie za pomocą mas klejących